Kiedy zobaczyłem ją na zdjęciu 11 lat temu, na jednym z pierwszych portali społecznościowych, wiedziałem… chcę… chcę ją fotografować. Tak rozpoczął się nasz nowy rozdział pt. Pan Broda & Kejt.
Godzinami, oddaleni od siebie, posługując się magią łącza internetowego, zarzucaliśmy się tonami muzyki: rapu, dubstepu, jazzu, fado i wielu, wielu innych. Tak jest do dziś, muzyka jest dla nas bardzo istotna, to spora część naszego życia. Podobnie jak kuchnia… kochamy jeść, jeść i robić jeść!

…i kochamy jeszcze jedno, łączyć to z podróżami, nie tylko na koniec świata, ale też, na koniec powiatu, czy na koniec ulicy, ale zawsze dociekliwi, zawsze z otwartymi głowami, oczyma i brzuchami, jedna ręka na widelcu, druga na spuście aparatu. 

Mnóstwo w nas sprzeczności, chyba jak w każdym człowieku…uwielbiamy wieś jednocześnie tęskniąc za miastem, bosa stopa zanurzona w trawie, ale nie bardzo wiemy gdzie upchnąć kolejne kicksy, kunszt obrazu Wonga Kar Wai, ale noc zarwana przez Tommiego Shelby i jego braci… czy to coś złego? Nie. To właśnie głód życia i uwielbienie „nowego”  powoduje naszą dwubiegunowość.

Nic, co robimy w życiu, nigdy nie jest takie samo. Kiedy Was spotykamy pierwszy raz, czujemy właśnie to, co czujemy zawsze odwiedzając nowy zakątek świata, poznając nowy owoc, klikając „play” kolejnego filmu Wima Wendersa, czy odpalając nowy album jednego z naszych ulubionych raperów. To zawsze ogromna ekscytacja, zawsze pragnienie sukcesu, zawsze oddanie w stu procentach… i zawsze ostatecznie, satysfakcja. Satysfakcja poznania nowego, które przestaje być nowe, a staje się nagle bliskie, oddanie, które przeistacza się w naturalną przyjemność, satysfakcja uczestniczenia w tylu najważniejszych momentach, tylu wspaniałych ludzi, zatrzymania tylu uczuć i emocji, w klatce filmu czy na fotograficznym papierze.

Przecież to proste, prawda?